Orzeczenia

 

2013.09.27, wyrok Sąd Najwyższy, sygn. akt I CSK 696/12

1. W sytuacji, gdy powód wystąpił - obok roszczenia informacyjnego – z żądaniem zapłaty, nie powinno budzić wątpliwości, że pierwsze z roszczeń zmierza bezpośrednio do ustalenia wysokości należnego mu wynagrodzenia z tytułu praw autorskich. Konieczność wcześniejszego rozstrzygnięcia o roszczeniu informacyjnym powoduje więc, że jest ono istotne z punktu widzenia roszczenia o zapłatę, co z kolei powoduje potrzebę czasowego wstrzymania biegu postępowania w tym zakresie na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c., bądź też odroczenia rozprawy....

2. Do strony należy wybór środka, za pomocą którego chce ona zrealizować przysługujące jej uprawnienie. Jeżeli więc powód skorzystał z przysługującego mu roszczenia informacyjnego celem wykazania wskazanych wyżej okoliczności, mających bez wątpienia wpływ na rozpoznanie żądania o zapłatę, to nie może to powodować dla niego negatywnych konsekwencji przy dochodzeniu roszczenia o zapłatę....

3. Nie można więc wymagać aby powód, który zgłosił roszczenie informacyjne w sprawie o zapłatę, złożył także wnioski dowodowe dla wykazania jego wysokości, przed rozpoznaniem roszczenia informacyjnego....

4. Ocena, czy uwzględnienie roszczenia informacyjnego ma znaczenie prejudycjalne dla sprawy o zapłatę nie może opierać się wyłącznie na tych samych, ogólnych argumentach, które dotyczą postępowań, w których roszczenie informacyjne nie było rozpoznawane. W przypadku roszczenia informacyjnego należy bowiem mieć na uwadze to, że jego uwzględnienie, powinno, po uprawomocnieniu się wyroku, stanowić tytuł do przymusowego wykonania obowiązku informacyjnego nałożonego na pozwanego, w przypadku, gdyby nie wykonał go zgodnie z treścią wyroku....

5. W sytuacji, gdy sąd uzna, iż na określonym etapie postępowania roszczenie informacyjne (jedno z żądań pozwu) nadaje się do rozstrzygnięcia, tj. zostały spełnione przesłanki z art. 317 § 1 k.p.c., może w tym zakresie wydać wyrok częściowy....

6. Nie można (...) przyjąć, że po uwzględnieniu przez Sąd roszczenia informacyjnego, sprawa w zakresie roszczenia o zapłatę jest dostatecznie rozpoznana do rozstrzygnięcia, bez umożliwienia powodowi wskazania okoliczności faktycznych, których istnienia roszczenie informacyjne dotyczyło oraz przedstawienia dowodów dla ich wykazania. (...) Dopiero pozytywne rozstrzygnięcie o roszczeniu informacyjnym, w następstwie którego strona uzyskuje realną możliwość ustalenia wysokości wynagrodzenia należnego jej na podstawie art. 70 ust. 21 pr. aut. oraz przedłożenia sądowi stosownych dowodów na tę okoliczność, pozwala na prawidłowe rozpoznanie zgłoszonego żądania o zapłatę. Należy podkreślić, że takiemu stanowisku nie stoi na przeszkodzie także obecne brzmienie art. 207 k.p.c. Zgłoszenie bowiem w takiej sytuacji nowych dowodów - uzyskanych na skutek wykonania uwzględnionego przez sąd roszczenia informacyjnego - nie mogłoby zostać uznane za spóźnione, skoro dla ich uzyskania celowe byłoby wcześniejsze skorzystanie z roszczenia informacyjnego....

całe orzeczenie »

 

2012.03.15, wyrok Europejski Trybunał Sprawiedliwości, sygn. akt C-162/10

1. Osoba prowadząca zakład hotelowy, umieszczająca w pokojach klientów odbiorniki telewizyjne lub radiowe, do których doprowadzany jest nadawany sygnał, jest „użytkownikiem” dokonującym czynności „publicznego udostępniania” nadawanego fonogramu w rozumieniu art. 8 ust. 2 dyrektywy 2006/115/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie prawa najmu i użyczenia oraz niektórych praw pokrewnych prawu autorskiemu w zakresie własności intelektualnej....

2. Osoba prowadząca zakład hotelowy, umieszczająca w pokojach klientów odbiorniki telewizyjne lub radiowe, do których doprowadza nadawany sygnał, jest obowiązana uiszczać godziwe wynagrodzenie na mocy art. 8 ust. 2 dyrektywy 2006/115 za odtwarzanie nadawanego fonogramu oprócz wynagrodzenia uiszczanego przez nadawcę....

3. Osoba prowadząca zakład hotelowy, umieszczająca w pokojach klientów nie odbiorniki telewizyjne lub radiowe, do których doprowadzany jest nadawany sygnał, lecz inne urządzenie oraz fonogramy w formie analogowej lub cyfrowej, które mogą być odtwarzane lub odsłuchiwane za pomocą tego urządzenia, jest „użytkownikiem” dokonującym czynności „publicznego udostępniania” fonogramu w rozumieniu art. 8 ust. 2 dyrektywy 2006/115. Z tego względu jest obowiązana uiszczać „godziwe wynagrodzenie” w rozumieniu tego przepisu za przekazywanie wspomnianych fonogramów....

4. Artykuł 10 ust. 1 1it. a) dyrektywy 2006/115, który przewiduje ograniczenie prawa do godziwego wynagrodzenia określonego w art. 8 ust. 2 tej dyrektywy w przypadku „użytku prywatnego”, nie umożliwia państwom członkowskim zwolnienie osoby prowadzącej zakład hotelowy, która dokonuje czynności „publicznego udostępniania” fonogramu w rozumieniu art. 8 ust. 2 wspomnianej dyrektywy, z obowiązku zapłaty takiego wynagrodzenia....

całe orzeczenie »

 

2012.09.21, wyrok Sąd Apelacyjny w Warszawie, sygn. akt VI ACa 281/12

1. Z zestawienia przepisów art. 86 ust 2 pkt 7 , 92 i 21 oraz z faktu braku odesłania w art. 92 do ówczesnego art. 24 ust 3 u. o p.a. i p.p. (obowiązującego do 1 I 2003 r.- przyp.) w sposób jednoznaczny wypływa wniosek , iż zamysłem ustawodawcy było przyznanie artystom wykonawcom prawa do korzystania i rozporządzania swoimi artystycznymi wykonaniami oraz do wynagrodzenia na takim polu eksploatacji jak nadawanie pierwotne, a nie w drodze równoczesnego i integralnego nadawania utworów innych pierwotnych nadawców. Tylko bowiem do wynikających z ustawy ograniczeń uprawnień artystów wykonawców na tym pierwszym polu eksploatacji odsyłał art. 92. Ponieważ artystom wykonawcom nie przyznano prawa do wykonań artystycznych na takim polu eksploatacji jak równoczesne i integralne nadanie utworów nadawanego przez inną organizację radiową lub telewizyjną, nie istniała konieczność odsyłania w tym zakresie w art. 92 do przepisu prawa te ograniczające....

całe orzeczenie »