Orzeczenia (słowo kluczowe - )

 

2021.07.26, wyrok Sąd Najwyższy, sygn. akt I CSKP 175/21

1. Podmiot dokonujący eksploatacji utworów powinien liczyć się z obowiązkiem udzielenia informacji w okresie, w którym nie doszło jeszcze do przedawnienia roszczenia informacyjnego. ...

2. W art. 70 ust. 21 pkt 4 u.p.a.p.p. stosowne wynagrodzenie powiązano ze zwielokrotnieniem, a nie ze sprzedażą. W zasadzie każde zwielokrotnianie utworu audiowizualnego jest nastawione na określony efekt gospodarczy, bezpośredni lub pośredni (np. promocyjno-marketingowy), a prawna forma dystrybucji utworu (np. sprzedaż lub inna) przez wydawcę prasowego osobom trzecim ma już znaczenie wtórne. Wydawca prasowy w każdym z tych przypadków dystrybucji korzysta z cudzego utworu w określonym zakresie (verbe legis: "charakter i zakres korzystania z tych utworów", art. 110 u.p.a.p.p.)....

całe orzeczenie »

 

2016.03.24, wyrok Sąd Apelacyjny w Warszawie, sygn. akt IV C 888/12

1. Opłaty określone w art. 20 pr.aut. nie mają charakteru publicznoprawnego, a zatem daniny należnej Państwu i pobieranej przez organy administracji publicznej. Opłaty są pobierane przez określone organizacje zbiorowego zarządzania i mają na celu rekompensatę nieuzyskanego przez twórcę wynagrodzenia wobec ewentualnej możliwości kopiowania dzieł przy7 użyciu urządzeń reprograficznych. Słusznie przy tym wskazuje strona powodowa, iż obowiązek uiszczania opłat nałożony na producentów i importerów urządzeń jest związany ze sprzedażą urządzeń reprograficznych umożliwiających korzystanie z nich na danym terytorium. Opłata jest zatem pobierana w państwie docelowym, w którym dochodzi do zaistnienia możliwości ich wykorzystania do kopiowania utworów w ramach własnego użytku....

2. powód wystąpił z roszczeniem informacyjnym z art. 105 ust. 2 pr. aut., żądając zobowiązania pozwanej do udzielenia informacji niezbędnych do określenia wysokości dochodzonych przez powoda wynagrodzeń i opłat. Ta czynność procesowa to jest czynność zmierzająca do dochodzenia roszczenia w rozumieniu art. 123 par. 1 pkt 1 kc i spowodowała ona przerwanie biegu przedawnienia roszczeń za okres od listopada 1997r....

3. Biorąc natomiast pod uwagę, iż w zakresie regulacji ochrony prawno autorskiej nie doszło do unifikacji w europejskim porządku prawnym, a zatem- poza normami konwencyjnymi —państwa członkowskie Unii stosują własne regulacje oparte na zasadzie terytorialności, nie sposób terminu importer użytego w art. 20 pr.aut. wiązać jedynie z przywozem towarów spoza obszaru Unii Europejskiej....

4. W ocenie Sądu dla zdekodowania tego określenia nic ma znaczenia zasada swobodnego przepływu towarów, osób, usług i kapitału na obszarze Unii. Stosownie do art. 26 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ( Dz. U. Nr 90 z 2004r., poz. 864/2), rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w którym jest zapewniony swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału, zgodnie z postanowieniami Traktatów. W tym kontekście za import istotnie będzie uznawany przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego, a nie —przywóz towaru z innego państwa członkowskiego. Na zasadę swobody przepływna towarów wynikającą z wyżej wskazanego postanowienia składa się zakaz stosowania ceł i opłat o skutku podobnym, zakaz ograniczeń ilościowych i środków o skutku podobnym w imporcie i eksporcie oraz zakaz dyskryminacyjnego lub protekcjonistycznego opodatkowania towarów pochodzących z innych państw ( tak D. Miąsik w: „Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej” pod. red. A. Wróbla, wyd. Lex Wolters Kluwer). Oznacza to, iż powyższe zakazy składające się na treść wspomnianej swobody odnoszą się do opłat o charakterze publicznoprawnym wprowadzanym przez jedno z państw-członków Unii, które ewentualnie mogłyby negatywnie skutkować dla swobodnego przemieszczania się towarów między państwami-członkami Unii. Wyrazem tej zasady jest ustanowienie unii celnej oraz przyjęcie wspólnotowego kodeksu celnego, czego dalszą konsekwencją jest jedynie uzupełniający — w stosunku do przepisów prawa wspólnotowego- charakter regulacji zawartej w ustawie z 19 marca 2004r.-prawo celne ( art. 1 ustawy, t.jedn. Dz. U. z 2015r., poz. 858)....

5. delegacja ustawowa zawarta w art. 20 ust. 5 ( poprzednio ust. 3) ustawy obliguje jedynie do ustalenia stawek opłat za poszczególne grupy urządzeń reprograficznych, natomiast nie upoważnia organu wykonawczego do wyłączenia spod obowiązku opłat jakichkolwiek urządzeń, które spełniają funkcję reprograficzną. jeżeli zatem ustawodawca pominął jakąś kategorię, grupę lub rodzaj urządzeń reprograficznych, która w obrocie gospodarczym podlega sprzedaży, to w takim wypadku należy uznać, iż sprzedaż tego rodzaju urządzeń także rodzi obowiązek uiszczenia opłaty na podstawie art. 20 ust. 1 z tym, iż stawkę opłaty należałoby ustalić w odniesieniu do urządzenia reprograficznego wymienionego w załączniku, najbardziej zbliżonego do urządzenia, za które jest ustalana oplata. ...

całe orzeczenie »

 

2017.11.27, wyrok Sąd Najwyższy, sygn. akt II CSK 707/18

1. TEZA aktualnaSpółka kapitałowa, która w toku procesu nabyła w wyniku podziału przez wydzielenie (art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h.) część majątku spółki dzielonej, wstępuje do procesu o prawo objęte wydzielonym majątkiem w miejsce spółki dzielonej bez potrzeby uzyskiwania zgody przeciwnika procesowego; art. 192 pkt 3 k.p.c. nie ma w tym wypadku zastosowania. Nie ma bowiem podstaw do odmiennego traktowania pod względem następstwa procesowego przypadków, w których spółka dzielona przestaje istnieć od przypadków w których nie traci bytu prawnego. Stanowisko to znalazło także potwierdzenie we wprowadzeniu od dnia 1 marca 2019 r. do kodeksu spółek handlowych art. 531 § 21k.s.h., zgodnie z którym spółka, która w toku postępowania o prawo objęte wydzielonym majątkiem, nabyła w wyniku podziału przez wydzielenie część majątku spółki dzielonej, wstępuje do postępowania o to prawo w miejsce spółki dzielonej bez potrzeby uzyskiwania zgody strony przeciwnej. Na ogół nowo ustanowiony przepis wyraża normę dotychczas nieobowiązującą, zdarza się jednak że zawiera normę już obowiązującą, powtórzoną w celu usunięcia powstających wcześniej - w świetle dotychczasowych regulacji - wątpliwości co do jej obowiązywania; taki przepis stanowi niejako autentyczną wykładnię dotychczasowej, budzącej wątpliwości regulacji, na rzecz stanowiska opowiadającego się za rozwiązaniem zawartym w nowym przepisie. W odniesieniu do takich przepisów nowelizujących przyjmuje się w doktrynie i orzecznictwie, że działają one nie tylko na przyszłość, ale także wstecz....

całe orzeczenie »